Það er eðlilegt að finna að því sem manni líkar ekki og ég verð bara að segja eins og er að það er ótrúlegt sem ég hef orðið áskynja undangengin þrjú ár. Menn mega kenna sjálfum sér um alfarið, annað eins dómgreindarleysi, ófyrirlietni, og ósvífni fyrirfinnst vart á jarðríki, þótt víða væru leitað. Rannsoknarlögreglan er til að skoða glæpi, og það er td. glæpur, og ég mun láta taka á því sérstakelga, þegar menn voga sér að taka við sníkjum af fundargestum og stinga í eigin vasa, fara svo út í bæ í spilakassa, búðir og annað og eyða bara sí svona öllu því fé bara sí svona sem búið er að innheimta með sníkjum. Þetta er efni fyrir Rannsóknarlögregluna í Rvk og að sjálfsögðu mun Jóna Rúna gera athugasemdir við þetta og fylgja því eftir eins og hún hefur gert gagnvart öllu öðru sem hún hefur tekið á, eins og Rithöfundassambandi, Blaðamannafélagið sem JRK hefur verið neydd til að taka á. Til ánægju fyrir þá sem hafa brotið af sér gróflega, þá hefur JRK ávallt sigrað andstæðinga sína, það hefur tekið tíma en það hefur litlu skipt vegna þess að árum saman var JRK fyrst lokuð inni af því hún var að passsa manninn sinn sem var með hægfara heilabilun, og því er vinkonan sérfræðingur í´slíku, því hún upplifði allar þessu gígantísku breytingar sem urðu á þessum dásamlega heila sem Ævar Kvaran átti. Mun ég skrifa um það síðar og verður sú frásögn löng og mikil því ínní hana mun ég flétta öllum samskiptum okkar Ævars sem voru afar sérstök, mun öðruvísi en fólk á að venjast og einstaklega elskurík þau ár sem að ég hlúði að honum þegar heili hans var að hrörna. Sama gerði ég reyndar skömmu síðar við mömmu mín, sem fékk stóran blóðtappa í höfuðið. Menn mega skammast sín. Ég er ekki engill og verð aldrei og hef ýmislegt í minni sál sem er öfugt við það sem ætti að vera og er því ekki líkleg til eftirbreytni en ég hef aldrei og mun aldrei, og vil alls ekki, svíkja nokkurn mann. Einungis strítt fólki og kvalið það upp úr skónum ef ég sé að það hefur gert eitthvað rangt. Eins get ég illa stillt mig um stríðni. Síðan er kjafturinn á mér svo stórtækur að hárin rísa á þeim sem fyrir verða enda sker ég ekki af hlutunum ef mér mislíkar. Annað eins andskotans ógeð og ég hef orðið áskynja undanfarin 3 ár er bara leitun að. Að trúaðir sem setja sjálfan sig í forsvar trúfélaga og gína þar með yfir hinum venjulega manni, leyfa sér að stýra námskeiðum þó þeir kunni ekkert til verka, og ef þeir geta ekki stýrt fá þeir viðreista alkóhólista, algjöra aumingja og fullkomna vitleysinga sem kunna ekkert til verka annað en að ljúga til um staðreyndir og lesa á sig það sem til þarf á síðustu stundu. Við þurfum ekki viðlíka bjána til að stjórna námskeiðum og JRK vill alls ekki fara á námskeið slíkum endemis kjána viðkomandi. Það er sorglegt til þess að vita að forkálfur, yfirmaður, tiltekins trúarfélags skuli vera svo barnalegur, einfaldur og hrekklaus og svo mikill kjáni, í hefndarskyni væntanlega, að ætla að láta slíkan stýra ferðinni. Sem betur fer lenti hann á sjúkrahúsi og vonandi verður hans sem lengt á þeim stað, alla vega þann tíma sem þarf til að aga viðkomandi til og gera að þeim manni sem hann þykist vera. Það eins sem hann kann sem yfirmaðurinn kann ekki, er að reykja sígarettur. Ég er búín að segja að það á að láta kennaramenntaðan einstakling, víðlesin, og ótrúlega fjölgáfaðan, sem núna er vistaður í Noregi í 2 vikur, elsku kerlingin mín, njóttu þess að vera þarna og éttu það sem þig langar í, þér þykir svo gott að borða. Því að sálin á þér er svo undurfalleg, svo sérstök, eiginlega engu lík, að það skiptir engu máli þó þú bætir á þig 300 kílóum í viðbót, þú verður alltaf miklu fegurri og sérstakari en allt þitt samferðafólk. Brátt hjá Jesú ég er Þú ert ljós mitt og líf Gunnlaug Sig. Heb. Bréf. 13.6 Róm. Bréf. 3-23-24 Without Your Love I Love You So Þetta er svo sem ágætt en mundu bara elskulegi, einhverfi engillinn minn, að þetta er þjófnaður sem á ekki að eiga sér stað en verðugt rannsóknarefni fyrir lögregluna í Rvk. Anna KR.= Sæunn. Enn einn vitleysingurinn að villa á sér heimildir sem vafalaust á eftir að draga dilk á eftir sér þótt síðar verði. Við þig ætla ég að segja, elskulegi asni, fáviti og fífl, enda fullkominn kjáni, stuðlað, það sem þú ert að gera með því að stýra þessum tveimur forhólfum, sem þér er fullkunnugt um hver eru og verður að gera allan sólarhringinn og þú dróst þig í hlé á ferðalaginu, fórst inn í herbergi til að stjórna og er það vel, því ekki má neitt deta út, að þú skulir láta hafa þig að öðru eins fífli eins og þú gerir með því að stjórna þessu er ótrúlegt, fáránlegt og heimskulegt og svo ótrúlega dómgreindarlaust að JR á ekki orð til að lýsa vandlætingu sinni á viðlíka veseni og kemur fram í því að hún muni stjórna þessu. Ég ætla að segja eitt við þig af því að þú ert svo fallegur, sérstakur, og allt öðruvísi heldur en gengur og gerist, eiginleg algjört æði við germ ekki svona lagað. Ef að rétt væri ættir þú að fá borgaða a.m.k. milljón á mánuði. 500 þús. á hvorum stað með því að spara þessum tveimur stöðvum tugir manna í vinnu með því að stýra viðlíka forhólfum. Þú ert svo vitlaus og ótrúlega heimsku og einkennilega einfaldur og naíf að JR nær ekki upp í nefið á sér fyrir vandlætingu, með því gefa alla þessu vinnu og vera svo allan daginn í útsendinum, og mögulega færðu eitthvað smá fyrir, það sem þú ert þar sjálfur ásamt öðrum. Sem er allt önnur ella því slíkt gerist á vettvangi, stýringin gerist hvar sem er í heiminum. Ég er ekki hissa á því þó að þú drekkir brennivín til að gleyma öllum svikunum og vitleysunum sem eru í kringum og er engu líkt. Ég er búin að segja þér að þú mátt ekki, alls ekki, Þú mátt alls ekki nota vín frekar en götustelpan frá Noregi sem er viðreist fyrrverandi almenningseign og hefur átt 3 börn síðan sem eru dásamleg, hvert öðru fallegra, en það breytir því ekki að sá aðili var svo illa farin eftir götuna að annars eins hefur ekki síst. Bæði þú, kæri einhverfur og þú kæri sérhverfur, eigið fortíð að bak sem er engu lík, svo undurheimskuleg sem hún er og langt frá eðli ykkar og upplagi. Ég myndi roðna af skömm ef mér yrði litið til baka ef ég væri sem þið, en þið gerið það auðvitða ekki. Í staðinn reynið þið að ganga undir öllum í kringum ykkur og sleikið upp allt samferðafólk ykkar og eruð eins og aumingjar þegar viðkomandi er að baka vögglur, skúra gólf og mögulega þurrka einhvers staðar skít í forhólfi þar sem vinna tugir manna, og slíkir eiga að vinna skítverin sem aðrir eru að gera. Kæri einhverfur, fáðu borgað fyrir það sem þú ert að gera sem er tengt sérgáfum þínum mögnuðum og ótrúlega ólíkur örðum að það sem reynist venjulegu fólki erfitt er auðvelt fyrir þig. Að nota sérgáfur með viðlíka hætti er jafn heimskulegt of fávíst og er JRK myndi snýta í fagurlega skreytta blússu sem er hugsuð til að prýða fólk en ekki til að taka við hor. Mundu 500 þús. minnst fyrir hvora stöð, helst milljón á mán basis. Hafðu góðan, dag, gott kvöld og góða nótt. Í Jesú nafni Amen, og mundu það undarlega fallegi einhverfi asni að manngæðum, mannkærleikum, mannúð og skilningu er engum þér líkur en það breytir því ekki að annar eins hálfviti og þú er leitun að. Ef að þú telst ekki geðklofi, þá veit ég ekki hvað, ef ekki, þá ertu drulluhali og sóðaskjáta þegar mamma þín hefur þurft að flýja til Hönnu af því þú drekkur brennivín sem að einhverfir mega alls ekki láta inn fyrir sínar varir. Það getur nefnilega komið að því einn góaðn veðurdag að þú hreinlega sturlist, og þá verður ekki aftur snúið, því þá ertu orðin geðveik. Með ástarkveðju, frá JRK. Í Guðs nafni.

Ljóð I Ævintýri

Hvar er þögn án hafsjós vandræða
er hvolfist yfir án birtu og yls.
Þegar ríkir sorg og sólarleysi s
efur andinn og grætur án orða.

Opnast hugur og horfir inn í tómið
hvergi neins að vænta, bara myrkur.
Allt svo kalt sem krefst vonar og trúar
í krafti elds sem lifir djúpt í sálinni.

Þegar allt er hljótt, hlýr andvari logar
og heitur strýkur grátbólgna kinn trega.
Í heimi hörku og spennu þrífst tæpast
hugur bjartrar sýnar ævintýra án tals.

Óljóst sér og vonar vanmáttug hið góða
er voldugt breiðir faðminn mót skuggum.
Í afkimum dökkar myndir leynast og tifa
er láta hrærast í skjóli eymdar og vonleysis.

Að hafa ótta af vanmætti ógnar öllum sem lifa
í skjóli hryggðar án athafna.
Að finna frelsi er hvatning sem gleður
því frjáls horfir glaðbeitt fram á veg.

Sól bjartsýni og kærleika er sterkt sigurtákn
sem hrífur gleðivana sál.
Að halla sorgbitnu hjarta að þeim
sem hafa styrk sem ornar í kvíða.

Það er fátt sem fæst án vilja fegnum
án leiða depurðar sem lamar.
Ó, að allt verði gott og gefandi er
grípur hið innra og gleður dapra.
Höf. Jóna Rúna Kvaran

Myndlistarstörf

Fyrir rúmum tuttugu árum lenti ég í því að eiga ekki bót fyrir boruna á mér. Hafði ég þá um tiltekinn tíma gefið alla vinnu mína og með frábærum árangri segja sumir. Var þar um að ræða andleg störf s.s. persónulegur stuðningur, erindi og skriftir ýmis konar á opinberum vettvangi. Þegar maður tekur ekki túkall fyrir það sem maður er að gera þá þarf maður að leysa hlutina aðeins öðruvísi. Mig bráðvantaði bíl, ég átti kost á því að fá einn slíkan hjá afa mínum sem hann hafði keypt eftir að hafa fengið fyrir hjartað, og það kom í ljós að hann gat ekki, þótt feginn hefði viljað, keyrt viðkomandi bíl. Um var að ræða himinbláan Alegro aðeins ekinn 7000 kílómetra. Nú varð að hafa snarar hendur svo ég missti ekki af bílnum. Á þessum tíma keypti ég inn einu sinni í mánuði brennivín fyrir afa sinn, en hann víkkaði út æðarnar með því að drekka einn sjúss á kvöldi. Viðlíka hófmaður var hann að það kom aldrei til greina að láta inn fyrir sínar varir meira en þennan eina sjúss á dag. Afi minn tók mig tali þegar honum varð ljóst að ég átti ekki fyrir bílnum, og sagði við mig: ,,Jóna, þótt þú haldir málverkasýninguna, þá er ekkert sem segir að þú seljir allt og heldur ósennlilegt að þú eigir fyrir bílnum, þó þú borgir hann bara mánaðarlega. Mér datt í hug hvort þú vildir ekki kaupa vínið fyrir mig sem hluta af greiðslu til mín og líta á það sem afborgun út af fyrir sig.” Ég greip þetta náttúrulega á lofti og sá í hendi minni að hluti andvirði tækisins yrði að kaupa fyrir hann og ef það dreifðist í nokkra mánuði yrði það blessun fyrir mig.

En hvað um það, ég ákvað að halda málverkasýningu. Svo lítinn áhuga hafði ég fyrir því að ég ákvað að biðja mömmu mína sem var ótrúlegur listamaður að hafa á sýningunni að minnsta kosti tvær til þrjár hannyrðamyndir eftir sig, svona til þess að flikka upp á sýninguna og gefa henni öðruvísi gildi sem yrði gleðilegt fyrir þá sem sæu. Myndirnar hennar voru svo fagrar og sérstakar að þær yfirskyggðu öll málverkin, en það breytti því ekki að þau höfðu sitt aðdráttarafl líka. Sökum þess sem ég hafði unnið komu á sýninguna meira og minna allir sem ég hafði verið að hjálpa um árabil, til að sýna mér hollustu og sjá hvaða þátt ég átti til að bera sem var öðruvísi en andlegu málin. En það var ekki nóg með það heldur ákváðu þessir einstaklingar þótt ekki þekktust innbyrgðist, að kaupa öll verkin mín, svo þau seldust upp á ótrúlega stuttum tíma, bara á methraða, þannig að ég varð orðlaus. Þessi málverk voru mjög ólík innbyrðis og ég ákvað þegar ég sá hvert stefndi að kippa til hliðar nokkrum myndum því mér langaði að eiga þær. Ég hef þær enn þá í kringum mig og hef gaman af. Ein er til dæmis blómamynd sem var á sýningunni, og hana tók ég og málaði að hluta nýverið, upp á nýtt og gaf dóttur minni. Mér finnst mjög áhugavert, ánægjulegt og gleðilegt að stinga niður pensli af og til og láta fljóta yfir spýturnar mér til léttis frá öðru og erfiðara. Til dæmis er ég í vetur einungis ásamt fullt af öðrum hlutum, búin að mála á sjöunda tug mynda, og hafði ég þá ekki snert pensil í rúm tuttugu ár, sökum anna, nema í smá undantekningatilvikum þar sem ég skuldaði peninga og varð að greiða skuldirnar með málverkum eftir sjálfa mig. Eins og núna, varð ég að láta frá mér um tuttugu myndir af því ég skuldaði svo mikið. Það getur enginn verið öryrki á Íslandi í dag nema fara markvisst á hausinn, sér í lagi ef viðkomandi, eins og Jóna Rúna þurfti, að láta laga hjá sér tiltekna hluti sem í sjálfu sér kostuðu ekki mikið en urðu mér samt ofraun nema ég léti myndirnar eftir. Sumir þeir sem fengu myndirnar nánast hlupu með þær út, alsælir að hafa krækt í þær þótt með serkennilegum hætti væri. Ég held sjálf að hluti af því að lækna mig í dag, hafi verið að láta mig mála, því ég er svo illa farin eftir skurðarborðið, þrisvar sinnum, þar sem ég var markvisst skemmd líkamlega. Ég er þrílömuð með yfir tuttugu önnur einkenni. Hvað um það, ég er að hugsa um að halda áfram að mála svona af og til, mér til ánægju og öðrum til gleði. Þessar myndir mínar má sjá inni á blogginu mínu undir málverk. Það sem mér þótti eftirsóknarverðast á sínum tíma, voru dásamlegar myndir sem mamma átti. Hún var dásamlegur listamaður og svo ótrúlega snjöll að setja saman efni að slíkt verður varla eftir leikið. Hún seldi ekki sínar myndir, enda stóð það ekki til, þó að glás af fólki sýndi þeim áhuga og óskaði eftir að kaupa þær, en hún sagði alltaf nei. Af hverju veit ég ekki, því hana sárvantaði aura líka eins og undirritaðar.

Það er gleðilegt til þess að vita að málverkin mín skuli vera vistuð í öðrum húsum og það sem gerðist mjög skömmu seinna er svo furðulegt að ég get varla lýst því en ég ætla að reyna það samt. Það fóru ýmsir af þeim sem höfðu eignast málverkin að hringja í mig og segja mér farir sínar ekki sléttar í samskiptum við verkin. Um var að ræða fólk sem ekki þekktist innbyrðis og hafði ekki haft neitt sambandi hvað við annað, svo ekki var hægt að halda því fram að það hafi smitast af hvort öðru. Eftir því sem símtölunum fjölgaði varð ég algjörlega orðlaus. Í málverkunum mínum, sem voru misfalleg, fóru að birtast svipir látinna ættingja þeirra sem þau höfðu keypt. Ýmist voru svipirnar á stærð við neglur eða stærri, og þær komu og fóru í málverkin og stundum birtust heilu fjölskyldurnar. Þessar sýnir í málverkunum sáu þeir sem eignuðust þau. Ég varð satt best að segja svo undrandi yfir þessum tilvikum að ég átti bágt með að trúa þessu. Ég hugsaði með mér að fólk væri svona ímyndunarveikt og héldi, vegna þess hve þekkt ég var sem dulrænn aðili og rammskyggn, að þessar sýnir birust. En eftir því sem á leið og tilvikin yrðu fleiri, fór ég smám saman að trúa því að um væri að ræða sýnir af látnun ástvinum. Allt þetta varð sýnilegt ekki bara heimilisföstum heldur þeim sem komu í heimsókn til þeirra líka. En þetta varð ekki nóg því sum málverkin fóru líka að breytast í litum og ýmist voru þau ljós eða dökk eftir atvikum. Ef að þetta er ekki furðulegt þá veit ég ekki hvað. En þeir sem þetta upplifðu að það hefði fylgt þessu óendanlegur friður og mögnuð kærleikshvertjandi ástúð og friður. Allt er þetta mjög gleðilegt og þakkarvert því þetta er einmitt það sem við þurfum á að halda í sammannlegum samskiptum: annað hvort að elska hvort annað, fyllast löngun til að hvetja hvort annað og gleðja og vera handviss um það að án guðlegrar forsjár mun okkur ekki auðnast að gera neitt því ef við treystum honum ekki mun allt fara forgörðum.

Af því að ég er svo hjátrúarfull langar mig til að biðja lesendur um að senda mér ástúðlegar hugsanir og óska þess jafnframt að ég byrji að mála aftur eftir stutt hlé. Hafið góðan dag, kvöld og nótt. Ég verð að hætta núna, vegna þess að mér langar svo hrylliega í kaffi og helst eitthvað sætt með, því ég er sjúk í sætindi og elska að borða suðusúkkulaði, lakkrískonfekt, marsipansúkkulaði og Prins Polo í neyð, með þessu vil ég helst drekka Fresca, er ekki mikið fyrir mat en elska sælgæti. McinTosh finnst mér líka ótrúlega gott. Megi guð geyma ykkur og vernda framtið. Kveðja,
Jóna Rúna.

Hugmyndir

Ópin læðast um hugann og hverfa
hægt inn í þögn sálar sem grætur.
Allt svo undurhljótt sem lifir hér
og ekkert sem hvetur eða örvar hugann.

Að horfa í spurn og líta heiminn
er hamingja um stund og yljar.
En óttin kemur og hvergi hlífir
og hönd sorgar umvefur einan.

Það er alltaf spurn hvar hugmyndir eru
sem hvetja áfram veg gleði og vonar.
Kannski í skjóli sem leynist í birtu
sólar opinberast ef beðið er af afli.

Ekki er von á létti í bráð þó ætíð
sé óskað alls sem örvar og hlýjar þreyttum.
Ef skimað er yfir völl undra sem leynast
og ógna þögul þá eflist og magnast vonarvissa.

Án gleði sýna vaknar leiði og líkn
er langt frá þeim heimi sem blasir við.
Ó, að allt verði sem nýtt og notist
án neikvæðis í hafi synda og vondeyfðar.

Ögrandi ógnir vissu um uppgjöf
æpa mót kvíða og drungatrega.
Allt ljómar er litið er lengra framá ljós
haf sigra sem blasa við í hryggð.

Ó, að horfa af gleði inn í trúarvissu
er huggun óttaslegnum sem trega.
Ef kvöl er nærri þá kalla á hjálp
og kallið heyrist og allt verður svo bjart.

Höf. Jóna Rúna Kvaran. Ort á Hjálpræðishernum 29.janúar 2006.

Ég verð að segja eins og er, að ég er algjörlega orðlaus yfir öllum lygunum, ómerkilegheitunum og ósvífninni sem kemur fram í því sem gerist á milli 16.30 og 16.50. Viðlíka er þvílíkt nauðaómerkilegt, að fullorðið fólk skuli láta hafa sig út í slíka hluti. Ef slíkum á ekki eftir að hefnast fyrir þetta þá veit ég ekki hvað. Mér er óskiljanlegt hvernig fólki getur látið detta það í hug að fara viðlíka að ráði sínu.

Sannleikurinn-GF:

Öllu meir
Blessun og heiður
Um alla eilífð

Narcicca:
Allt sem andardrátt hefur
Kallið kemur

Von fyrir alla:
Agape
Von fyrir alla

Af hans kross:
Ég fann þann vin á hellubjargi
Upp á afskekktri hæð
Hve sæl er mín sál


Það er sorglegt til þess að vita með þetta tvennt, að Gunnlaug er ekki eins í bæði skiptin og allir aðrir tómt kjaftæði, lygar og nauðaómerkilegheit. Í flestum tilvikum er það mitt sem framkvæmir hlutina.

Gleði-GR:
Blíðlega laðandi
Hann gefur frið

Gospelsystur Reykjavíkur-Anna Sigríður Helgadóttir:
Gef mér trú

Rjóminn af trúartónlist níunda áratugarins:
Allar myndir fyrir neðan allar hellur, lygar, bull og vitleysa. Hrefna, Sólveig, Sigríður, Sólveig, Ingibjörg.

Þú lifir:
Örkin hans Nóa
Minn herra lifir
Samson

Greater Than Anthing: The Sameritans:
Holy Spirit
Tell Me Why

Hope: Hillsongs
Allar myndir bull og vitleysa. Viðlíka ömurlegheit, leitun.
Highest
Angels

We Lift Our Hands: Oslo Gospel Choir
Forever
Father

Liljan: Ingib. GUð. Href. Guðn. Viðbjóður
Barnið mitt
Ég felldi tár
Burtu ég svíf


Magni er sá einstaklingur sem alls ekki á að rétta að ´fólki. Þó að viðkomandi hafi tekið við Fálkaorðunni þá er hann slíkur afar hættulegur einstaklingur, sóðalegur og neikvæður í hugsun svo leitun er að öðru eins. Að láta góma sig í því að verið sé að gefa fólk jafn mikla subbu og viðkomandi er, er ótrúlega mikill barnaskapur.

Alexander Örn Emilsson: sorglegt að ljúga til um heimildir.

Deleríus: Your Majesty, Here You Are
Hillsongs: I Come to You
For Your Love
Ég heyri rödd sem hljóðlát
KK
Djazz, svona og svona
Hafa allt á hreinu
People Get Ready

Anna Sigg. og Imb. ömurlegar.

Stundum er það í lífinu að við freistumst til að gera ranga hluti eins og raun ber vitni í tilvikum þeirra tveggja sem flutt voru inn frá Noregi til að gerast yfirmenn. Slíkt er alrangt og viðkomandi ber að senda heim hið snarasta. En þar sem ég á frekar von á því að slíkir verði og annar heilabilaður en hin með mjög varhugaverð sérhverf einkenni. Þá álít ég að heilbrigð manneskja laus við heileinkenni, stýri þessum tveimur manneskjum, a.m.k. úr fjarlægð. Ef ekki, þá fer ekki vel. Hvað varðar þriðja aðilann er hegðun viðkomandi slík að vart verður eftir leiki, að villa á sér heimildir er alrangt, að þykjast vera eitthvað annað en maður er, er líka alrangt. Að láta sem maður sé þessi eða hinn, er ótrúlega neikvætt. Þessir aðilar eru svo að segja JRK og öðrum að þeir séu handbendar Drottins sem vinni fyrir hann á almennu markaði, öðrum til blessunar og góðs. Ég gef lítið fyrir svona fólk og finnst það eins langt frá guðlegri vitund og hægt er að vera. Slíkir þurfa að taka sig á ef vel á að vera.
I THink to Myself
Jóna Rúna er ekki snúin frá rannsóknarlögreglunni enda full ástæða til að blanda henni í jafnmikla svikamyllu og raun ber vitni. Guð hjálpi fólki þegar verður farið að taka á hlutunum. Hafið góðan dag, kvöld og nótt. Megi algóður guð umvefja ykkur og styrkja, í Jesú nafni, JR. bakka ekki með þá skoðun mína að mér þykri viðkomandi einstaklega gáfaður, hæfileikaríkur og með ótrúlegar sérgáfur, svipað má segja um sérhverfu þó að hún komist ekki með tærnar þar sem einhverfa hefur hælana. Vonast ég til að einhverfa stjórni öllu á þriðjudagskvöldið, enda með alla burði til þess. Er algjört æði.