Höf jrk ÁST
Sett á Bloggið vegna örfárra áskorann.
Við getum ekki neitað því, að ástin í ótal myndum á mikil ítök í öllum okkar samskiptum.Við elskum flest börnin okkar og maka og þá aðra,sem tengjast okkur nánum böndum. Hætt er við, að okkur þætti lítið í lífið varið, ef við hefðum ekki tækifæri til að kynnast þeirri ást, sem er persónuleg og nálæg. Öll höfum við þörf fyrir að elska og vera elskuð á einlægan og viðfelldinn máta.Það er því mikilvægt,að við eflum með okkur ástina til þeirra sem okkur eru kærir. Best er, að við látum ekkert tækifæri ónotað til að sýna okkar nánustu ástúð og kærleika. Skortur á elsku og vináttu gerir okkur fátæk sem manneskjur. Það er því áríðandi fyrir okkur, að þjálfa með okkur þær tilfinningar, sem eru elskuríkar og nærandi fyrir okkur og þá sem eiga kost á athygli okkar og umhyggju. Hvers kyns hugþokki og elskusemi örvar það góða í okkur og ýtir undir vilja okkar, til að göfga og hlú að því, sem er einlægt og heilbrigt í tilfinningalífi okkar og viðmóti.Við, sem erum óþarflega köld og fráhrindandi, verðum að gefa þeim tilfinningum líf innra með okkur, sem eru uppbyggjandi og elskuríkar.Kærleiksvana lífssýn er aumkunarverð og fátækleg. Það er því viturlegt og spennandi, að örva vel og viturlega þær kærleikstilfinningar, sem við viljum sjá vaxa og dafna.Ágætt er,að við venjum okkur á að láta þá sem við unnum heyra og sjá, að við gerum það.Við sem,tjáum okkur af ólíkum tilefnum um ást okkar,gleðjum og örvum þá sem við elskum. Jákær hugþokki er áríðandi og hvetjandi. Hann gefur okkur öryggi og sjálfstraust. Það er ekki nóg að láta verkin tala, við þurfum jafnframt að tala um tilfinningar okkar til hvers annars og láta það koma skýrt fram með orðum, athöfnum og snertingu, að við elskum þá sem okkur eru kærir. Ágætt er jafnframt, að okkur sé vel við fólk yfirleitt og að við viljum að öllum líði sem best.Það munar um kærleikshvetjandi lífsviðhorf, vegna þess að þau bæta sammannleg samskipti. Við,sem höfum vanið okkur á væntumþykju til annarra líður vel,vegna þess, að þeir ylstraumar kærleika, sem við sendum frá okkur,koma til okkar aftur ósjálfrátt í auknum kærleika. Ástin er dýrmæt og sérlega áríðandi sem andleg og tilfinningaleg vaxtar og þroska forsenda, fyrir alla þá, sem þrá og vilja göfga og efla járænt innra og ytra líf sitt. Verum því óhrædd við að unna þeim sem okkur eru kærir, án þess að krefjast of mikils í nafni ástarinnar. Elskan á að vera hvetjandi og nærandi,en ekki neikær og fjötrandi.Jákær ást er hamingjuörvandi,en eigingjörn ást er heftandi og neiræn. Það þarf að halda ástinni við, eins og öllum öðrum tilfinningum sem eru jálægar og þroskandi.Örvum því ásthverf sjónarmið,en höfnum þeim samskiptum sem eru elskuvana og köld.Án ástar og umhyggju er líf okkar fátækt og félagslega rýrt og örðugt.Ástin er því gulls ígildi.
JRK
Sett á Bloggið vegna örfárra áskorann.
Við getum ekki neitað því, að ástin í ótal myndum á mikil ítök í öllum okkar samskiptum.Við elskum flest börnin okkar og maka og þá aðra,sem tengjast okkur nánum böndum. Hætt er við, að okkur þætti lítið í lífið varið, ef við hefðum ekki tækifæri til að kynnast þeirri ást, sem er persónuleg og nálæg. Öll höfum við þörf fyrir að elska og vera elskuð á einlægan og viðfelldinn máta.Það er því mikilvægt,að við eflum með okkur ástina til þeirra sem okkur eru kærir. Best er, að við látum ekkert tækifæri ónotað til að sýna okkar nánustu ástúð og kærleika. Skortur á elsku og vináttu gerir okkur fátæk sem manneskjur. Það er því áríðandi fyrir okkur, að þjálfa með okkur þær tilfinningar, sem eru elskuríkar og nærandi fyrir okkur og þá sem eiga kost á athygli okkar og umhyggju. Hvers kyns hugþokki og elskusemi örvar það góða í okkur og ýtir undir vilja okkar, til að göfga og hlú að því, sem er einlægt og heilbrigt í tilfinningalífi okkar og viðmóti.Við, sem erum óþarflega köld og fráhrindandi, verðum að gefa þeim tilfinningum líf innra með okkur, sem eru uppbyggjandi og elskuríkar.Kærleiksvana lífssýn er aumkunarverð og fátækleg. Það er því viturlegt og spennandi, að örva vel og viturlega þær kærleikstilfinningar, sem við viljum sjá vaxa og dafna.Ágætt er,að við venjum okkur á að láta þá sem við unnum heyra og sjá, að við gerum það.Við sem,tjáum okkur af ólíkum tilefnum um ást okkar,gleðjum og örvum þá sem við elskum. Jákær hugþokki er áríðandi og hvetjandi. Hann gefur okkur öryggi og sjálfstraust. Það er ekki nóg að láta verkin tala, við þurfum jafnframt að tala um tilfinningar okkar til hvers annars og láta það koma skýrt fram með orðum, athöfnum og snertingu, að við elskum þá sem okkur eru kærir. Ágætt er jafnframt, að okkur sé vel við fólk yfirleitt og að við viljum að öllum líði sem best.Það munar um kærleikshvetjandi lífsviðhorf, vegna þess að þau bæta sammannleg samskipti. Við,sem höfum vanið okkur á væntumþykju til annarra líður vel,vegna þess, að þeir ylstraumar kærleika, sem við sendum frá okkur,koma til okkar aftur ósjálfrátt í auknum kærleika. Ástin er dýrmæt og sérlega áríðandi sem andleg og tilfinningaleg vaxtar og þroska forsenda, fyrir alla þá, sem þrá og vilja göfga og efla járænt innra og ytra líf sitt. Verum því óhrædd við að unna þeim sem okkur eru kærir, án þess að krefjast of mikils í nafni ástarinnar. Elskan á að vera hvetjandi og nærandi,en ekki neikær og fjötrandi.Jákær ást er hamingjuörvandi,en eigingjörn ást er heftandi og neiræn. Það þarf að halda ástinni við, eins og öllum öðrum tilfinningum sem eru jálægar og þroskandi.Örvum því ásthverf sjónarmið,en höfnum þeim samskiptum sem eru elskuvana og köld.Án ástar og umhyggju er líf okkar fátækt og félagslega rýrt og örðugt.Ástin er því gulls ígildi.
JRK