Kaerleikshvetjandi blogg

fimmtudagur, nóvember 03, 2005

ACHöf jrk
MISSKILNINGUR
Við, sem höfum kynnst því hvað skilningur okkar getur verið ólíkur á mönnum og málefnum, erum meðvituð um mikilvægi þess að vanda allan málflutning okkar. Það er nefnilega ekkert grín, ef við erum misskilin og vanmetin og þurfum að taka afleiðingum af óþægilegum eftirköstum slíks. Ágætt er,ef við viljum auka líkur á því að eftir því sé tekið sem við höfum fram að færa, að við temjum okkur nákvæmni og rökfestu í allri framsetningu þess, sem við álítum einhvers virði. Sammannleg samskipti bjóða uppá hvers kyns rangtúlkanir,ef við erum ekki eftir­tektar­­söm og íhugul.Góður frásagnarháttur og skipulagður auðveldar okkur að koma í veg fyrir rangtúlkanir annarra á því sem við höfum fram að færa.Tjáningarmáti okkar getur verið bæði í orði og æði. Hvort sem við eigum samskipti við hvert annað í gegnum athafnir okkar eða tungutak, er áríðandi að við leggjum okkur eftir því, að koma fram­kvæmd­inni frá okkur á eðlilegan og skiljanlegan hátt. Skilningur okkar og þekking eru misjöfn og það sem einu okkar þykir eðlilegt getur öðru þótt fráleitt. Það er í sjálfum sér auðvelt fyrir okkur að misskilja þá sem eru ólíkir okkur á flestan máta. Best er, til að koma í veg fyrir misvísandi vandræði vegna misskilnings og rang­túlk­anna, að við séum meðvituð um mikilvægi þess, að ef aðrir misskilja sjónarmið okkar veikir það árangur okkar og ávinninga. Það er því mikið í húfi, þegar við ákveðum að vera aðgengileg og eðlileg í athöfnum okkar og frá­sögum. Við, sem höfum tamið okkur að taka tillit til og skoða sjónarmið annarra rangskiljum sjaldan, það sem öðrum er viðkomandi. Best er, að við veltum orðum og athöfnum við­komandi vel fyrir okkur, áður en við tökum afstöðu og reynum eftir bestu vitund að umbera viðhorf og fram­kvæmdir, sem eru frábrugðnar því sem við teljum sjálf skipta máli.'I mannlífinu verður t.d. oft til varhuga­verður og rauna­legur misskilningur, vegna þroskaleysis og hroka. Iðulega kemur fyrir að við vanmetum aðra, vegna þess að við nennum ekki að leggja okkur eftir því að kynna okkur ofan í kjölinn, hvers vegna viðkomandi hugsar eða fram­kvæmir svona eða hins eigin. Við ályktum oft útfrá minni­háttar skilningi á staðreyndum og sköpum þannig skilyrði á rang­túlkunum og hugsanaskekkjum, sem er óheppilegt, vegna þess að þær bjóða uppá erfiðar og óæskilegar sam­skipta­for­sendur.Ágætt er, að muna að alls kyns höft og hörm­ungar geta átt upphaf sitt í misskiln­ingi og vanmati.Við, sem kjósum að virða viðhorf annarra, viljum efla þau samskiptaviðmið, sem liggja í því, að gefa gaum að vilja og vitund viðkomandi.Við hlustum vel á sjónarmið annarra og skoðum af athygli hugsanir og verk viðkom­andi. Við höfnum þeim sjónarmiðum,sem liggja í mis­skiln­ingi og misvíxl­andi samskiptum. Okkur fellur betur að skilja en mis­skilja þá atburðarás sem er til staðar.
+++
Höf jrk PUKUR
Mörg okkar hafa uppgötvað sér til undrunar og vonbrigða þegar aðrir hafa verið að bralla og hvískra í kringum okkur jafnvel á lymskulegan og óviðfelldinn hátt.Viðlíka reynsla er ómakleg vegna þess að við getum vissulega orðið fyrir óþægindum og skaða af völdum leynibruggs og laumuspils. Sérstaklega þó ef verið er að pukrast og paufast með það sem okkur viðkemur,vanhugsað og neikvætt, án ábyrgðar og velvilja. Hvers kyns baktjalda­makk er í raun ranglátt og óvið­felldið.Við sem erum opinská og heiðarleg kærum við okkur ekki um að taka þátt í laumu­spili varðandi menn og málefni. Við viljum ganga hreint til verks varðandi flest mál og forðumst því öllu jafna pukur og pauf.Það er þreytandi að þurfa að varast fólk vegna þess að það er lúmskt og óheillt. Þegar um grund­vallarsamskipti er að ræða, sem varðar t.d. samneyti okkar við okkar nánustu, er nauðsynlegt að við séum hreinskiptin og heiðarleg. Það er ekkert sem réttlætir það að við séum að ástunda vanhugsað laumuleiki í samskiptum.Það er staðreynd að ef okkur skortir heiðar­leika og hreinskilni völdum við hvert öðru leiðindum og tjóni. Best er ef að okkur skortir þrek til þess að segja satt og rétt frá ákveðnum staðreyndum að við minnum okkur á að það er alvarlegt og varhugavert að viðhafa leynd og pukur þar sem færi betur á því að segja satt og rétt frá málavöxtum. Afleiðingar lymsku og laumuháttar eru slæmar og það er því ákjósanlegt að við hlífum hvert öðru við slíku samskiptaatferli.Við sem höfum fundið fyrir van­líðan og ótta vegna þess að við höfum valið að leyna okkar nánustu ýmsu varðandi líf okkar og tilveru höfum oftast áhyggjur af því að upp um okkur komist og öðrum verði ljóst hvernig hugsunum okkar og framkvæmdum er fyrirkomið.Ágætt er að við minnum okkur á þá staðreynd að við höfum ekki þörf fyrir að pukrast og laumast með raunveruleikann ef að við erum ábyrg og hreinskilin. Vissu­lega er ekkert að því að við eigum okkar leyndarmál en ef að við erum óhreinlynd og fölsk vegna þeirra þá er mál að linni. Lymska í öllum myndum er neilæg og óvitur­leg. Hyggi­legast er að við séum einlæg og opin hvert við annað og séum ekki að róa gegn hvert öðru á bak við tjöldin. Við eigum ekki að vinna gegn velferð okkar sjálfra og annarra með baktjaldamakki og óheil­indum. Við sem höfum ekkert að fela og veljum að tjá okkur hind­runar­laust um hlutina án vafningsviðja leyndar og pukurs styrkjum tiltrú annarra á manngildi okkar og sjónarmið. Við vekjum traust og virðingu annarra enda veljum við að vera hreinskilin og sannorð. Þetta gerum við af því að við metum gildi heiðar­legra og afdráttar­lausra samskipta. Við kærum okkur ekki um að taka þátt í því niðurrifi og neikvæði sem liggur í laumu­viðhorfum og lymsku.Við metum drenglyndi og hrein­skilni meira en pukur og óheilindi.
+++

HÖF JRK SÝNDARMENNSKA
Við, sem leggjum óþarfa áherslu á ytri veruleika lífsins, erum venjulega holl undir hvers kyns gervimennsku og tildur. Við eyðum iðulega tíma og tækifærum í hluti og skemmtun sem gefur okkur lítið eftir á að hyggja. Það er ekki hægt að kaupa hamingju og frið. Við verðum að vinna fyrir þannig tilfinningum og líðan með alúð og jásömu hugarfari. Lífssýn sem er yfir­borðsleg og hégómleg er gagnslítil, sökum þess að hún ýtir undir gervimennsku og sundrung manna á milli.Best er,að við kjósum að lifa einföldu og grandvöru lífi. Partur af þannig lífsvitund er m.a., að kunna njóta þess sem er óverulegt og smátt í sniðum og lætur ekki mikið yfir sér.Ágætt er, að við minnum okkur á þann sannleik, að það sem er mest virði í lífi okkar og tilveru, er ekki það sem aðrir sjá og liggur t.d. í ytri aðbúnaði, útliti eða titlum.Það sem við eigum í innra lífi okkar og sál, er mun meira virði en auður,aðstæður, ásýnd og völd. Góð og grandvör lífs­hyggja er mikils virði og hún kostar okkur lítið annað en áhugann og viljann,til þess að vera réttsýn og hófsöm. Hyggilegt er og áríðandi líka að við leggjum ríka áherslu á lítillæti og ráðdeild í viðhorfum okkar og breytni.Það skiptir máli að láta ekki sýndar­mennsku og snobb teyma okkur til breytni, sem er yfir­borðs­söm og tildursleg.Það er mjög mikils virði að vera heiðarlegur og heilsteyptur, en ekki sýndargjarn og tildurlyndur. Verðmætamat okkar ætti m.a. að miðast við reyna að eignast ákveðið jafnvægi yst sem innst. Gildis­mat sem liggur í að ofmeta óhóf, íburð og stöður er ekki til eftir­breytni. Mannkostir okkar verða ekki mældir í gegnum, tiltla,útlit, stór hús, hégómlega bíla,eða íburðarmikil föt. Þeir verða fremur vegnir og metnir eftir því hvernig okkur gengur að takast á við okkur sjálf og það besta sem í okkur býr. Það er að sjálfsögðu ekkert að því, þó við látum fara vel um okkur eftir atvikum. Hins vegar er það lítils virði, ef við erum uppfull af van­líðan og óöryggi, vegna þess að við erum að reyna að vera önnur en við erum í raun í augum umheimsins. Við, sem unnum hlýjum og uppbyggilegum sam­skiptum leggjum áherslu á það, að vera sönn og uppörvandi í okkar daglega lífi. Við klæðum okkur ekki í gervigalla sýndarmennsk­unnar, til þess að gefa öðrum og áhugasömum villandi mynd af persónu okkar eða aðstæðum. Við teljum áríðandi að vera heiðarleg og sanngjörn og viljum öllum vel. Við sjáum ekki tilgang í hégóma og tildri. Við lifum fábrotnu og friðsömu lífi og leggjum okkar að mörkum til að öðrum farnist vel.Við höfnum því af hollustu og þroskaástæðum öllu því atferli sem er yfirborðslegt og sýndarlegt.Gervi­mennska gefur vísbendingum um andlega fátækt en hógværð og einlægni styrkja tiltrú okkar á göfugt og gott mannlíf.Það er því vissulega mikilvægt og eftirsóknarvert að auka vægi þeirra þátta í sálinni.
+++

0 Comments:

Skrifa ummæli

<< Home