Von
Faðmur frelsarans er í trú og gleðióð
sem fagnandi yljar og umvefur þreytta og hrjáða.
Hvar er skjól nema í elskuríkum ofurfaðmi
undraráðgjafans líknandi sem ljúflega leysir og örvar?
Ekkert í heimi er eins ástríkt og hlýtt í raun
en undrafaðmur þess sem styrkir og hvetur þreytta.
Ávallt ferðbúinn, svo kærleiksríkur og örvandi
fullkominn náðarfaðmur þess sem eflist.
Allt svo bjart í vonarfaðmi þess sem
stórkostlegur umvefur og krefst einskis.
Hann er gefandi og góður og veitir von
í vitund sem er sorgmædd og þráir frið.
Af mildi gefur vonarríka, óskiljanlega ást
og ýtir umbun að þeim hrjáðu.
Alltaf umvefjandi og hvetjandi og stjórnar öllu
af elsku sem aldrei dvín og ávallt örvar.
Hvergi er kyrrð og ró nema í faðmi sem hrífur
handan gullofinnar birtu sem allt umleikur yl.
Kraftur þess sem öllu ræður ríkir og veglyndur leysir
og rótfastur eflir vissu um óspillta nærveru sem ann.
Umhyggja þess sem öllu ræður er ótrúleg
alltaf ró, engin armæða, bara kærleiksóður.
Hvergi er að finna vegleysu eða villuráfandi sálir
því velviljinn er ríkjandi og byrðar hverfa í raun.
Himnadyr erm opnar öllum sem þrá frið og ró
án vonaryls grætur hjartað og tregar allt.
Ekkert er eins örvandi og að hvíla hrjáður hjá Guði
sem gefur vissu um gleðiríka og gullofna sigurgleði.
Höf. Jóna Rúna Kvaran, ort 8.-10.ágúst 2006
Sigur
Orð sögðu í hlýju ávallt umvefja
og eru alltaf nærri svo undrahvetjandi.
Hver vinur gefur af elsku og velvild
voryl svo ástúðlegan og ylríkan án hryggðar.
Gleðin er í góðum verkum sem ylja af afli
og gæskurík uppörva af yl svo hlý og góð.
Ekkert vinnur gegn birtu og sólaróð björtum
sem ljúflega unna af elsku og ástaróð ríkum.
Ef horft er til baka er liðin tíð treguð sárt
þá tíminn staðfestir að kvíði og spenna ríktu.
Við vitum að vængjahóf vonleysis hvetur ekki
og vonin liggur í gleðióð og sigurvissu ljúfri.
Í elskunni er skjól se hrífur og dyggð
sem ornar sólrík og gullofin þeim sem vilja
Það er skrýtið hvað gleðióður gefur án orða
og græðir ljúflega innra með þreyttum sem þrá.
Heilindi sem eru ljúf og litrík
fylla sálina ástúð happs og gleði.
En enn þá betra er að finna elskuríkan óð
undrablíðan sem gleður af góðvild og trausti.
Í nóttinni hvílir sorg og biturð þess gera
sem stöðugt knýja á og veikja vonaróð viljans.
Við verðum að hundsa það sem var og sveik
og vongóð sjá sigurþel þess sem styrkir og verður.
Hverfa kvíðaómar sem aldrei dvína eða hryggja
á burt í ofurskugga dapurlegra atvika.
Ef við viljum að þeir víkji og hverfi á braut ljúflega
þá verðum við að trúa og óska gæskuríkrar nálægðar.
Höf: Jóna Rúna Kvaran, 8.-10. ágúst 2006.
Von
Faðmur frelsarans er í trú og gleðióð
sem fagnandi yljar og umvefur þreytta og hrjáða.
Hvar er skjól nema í elskuríkum ofurfaðmi
undraráðgjafans líknandi sem ljúflega leysir og örvar?
Ekkert í heimi er eins ástríkt og hlýtt í raun
en undrafaðmur þess sem styrkir og hvetur þreytta.
Ávallt ferðbúinn, svo kærleiksríkur og örvandi
fullkominn náðarfaðmur þess sem eflist.
Allt svo bjart í vonarfaðmi þess sem
stórkostlegur umvefur og krefst einskis.
Hann er gefandi og góður og veitir von
í vitund sem er sorgmædd og þráir frið.
Af mildi gefur vonarríka, óskiljanlega ást
og ýtir umbun að þeim hrjáðu.
Alltaf umvefjandi og hvetjandi og stjórnar öllu
af elsku sem aldrei dvín og ávallt örvar.
Hvergi er kyrrð og ró nema í faðmi sem hrífur
handan gullofinnar birtu sem allt umleikur yl.
Kraftur þess sem öllu ræður ríkir og veglyndur leysir
og rótfastur eflir vissu um óspillta nærveru sem ann.
Umhyggja þess sem öllu ræður er ótrúleg
alltaf ró, engin armæða, bara kærleiksóður.
Hvergi er að finna vegleysu eða villuráfandi sálir
því velviljinn er ríkjandi og byrðar hverfa í raun.
Himnadyr erm opnar öllum sem þrá frið og ró
án vonaryls grætur hjartað og tregar allt.
Ekkert er eins örvandi og að hvíla hrjáður hjá Guði
sem gefur vissu um gleðiríka og gullofna sigurgleði.
Höf. Jóna Rúna Kvaran, 8.-10.ágúst 2006.
Faðmur frelsarans er í trú og gleðióð
sem fagnandi yljar og umvefur þreytta og hrjáða.
Hvar er skjól nema í elskuríkum ofurfaðmi
undraráðgjafans líknandi sem ljúflega leysir og örvar?
Ekkert í heimi er eins ástríkt og hlýtt í raun
en undrafaðmur þess sem styrkir og hvetur þreytta.
Ávallt ferðbúinn, svo kærleiksríkur og örvandi
fullkominn náðarfaðmur þess sem eflist.
Allt svo bjart í vonarfaðmi þess sem
stórkostlegur umvefur og krefst einskis.
Hann er gefandi og góður og veitir von
í vitund sem er sorgmædd og þráir frið.
Af mildi gefur vonarríka, óskiljanlega ást
og ýtir umbun að þeim hrjáðu.
Alltaf umvefjandi og hvetjandi og stjórnar öllu
af elsku sem aldrei dvín og ávallt örvar.
Hvergi er kyrrð og ró nema í faðmi sem hrífur
handan gullofinnar birtu sem allt umleikur yl.
Kraftur þess sem öllu ræður ríkir og veglyndur leysir
og rótfastur eflir vissu um óspillta nærveru sem ann.
Umhyggja þess sem öllu ræður er ótrúleg
alltaf ró, engin armæða, bara kærleiksóður.
Hvergi er að finna vegleysu eða villuráfandi sálir
því velviljinn er ríkjandi og byrðar hverfa í raun.
Himnadyr erm opnar öllum sem þrá frið og ró
án vonaryls grætur hjartað og tregar allt.
Ekkert er eins örvandi og að hvíla hrjáður hjá Guði
sem gefur vissu um gleðiríka og gullofna sigurgleði.
Höf. Jóna Rúna Kvaran, ort 8.-10.ágúst 2006
Sigur
Orð sögðu í hlýju ávallt umvefja
og eru alltaf nærri svo undrahvetjandi.
Hver vinur gefur af elsku og velvild
voryl svo ástúðlegan og ylríkan án hryggðar.
Gleðin er í góðum verkum sem ylja af afli
og gæskurík uppörva af yl svo hlý og góð.
Ekkert vinnur gegn birtu og sólaróð björtum
sem ljúflega unna af elsku og ástaróð ríkum.
Ef horft er til baka er liðin tíð treguð sárt
þá tíminn staðfestir að kvíði og spenna ríktu.
Við vitum að vængjahóf vonleysis hvetur ekki
og vonin liggur í gleðióð og sigurvissu ljúfri.
Í elskunni er skjól se hrífur og dyggð
sem ornar sólrík og gullofin þeim sem vilja
Það er skrýtið hvað gleðióður gefur án orða
og græðir ljúflega innra með þreyttum sem þrá.
Heilindi sem eru ljúf og litrík
fylla sálina ástúð happs og gleði.
En enn þá betra er að finna elskuríkan óð
undrablíðan sem gleður af góðvild og trausti.
Í nóttinni hvílir sorg og biturð þess gera
sem stöðugt knýja á og veikja vonaróð viljans.
Við verðum að hundsa það sem var og sveik
og vongóð sjá sigurþel þess sem styrkir og verður.
Hverfa kvíðaómar sem aldrei dvína eða hryggja
á burt í ofurskugga dapurlegra atvika.
Ef við viljum að þeir víkji og hverfi á braut ljúflega
þá verðum við að trúa og óska gæskuríkrar nálægðar.
Höf: Jóna Rúna Kvaran, 8.-10. ágúst 2006.
Von
Faðmur frelsarans er í trú og gleðióð
sem fagnandi yljar og umvefur þreytta og hrjáða.
Hvar er skjól nema í elskuríkum ofurfaðmi
undraráðgjafans líknandi sem ljúflega leysir og örvar?
Ekkert í heimi er eins ástríkt og hlýtt í raun
en undrafaðmur þess sem styrkir og hvetur þreytta.
Ávallt ferðbúinn, svo kærleiksríkur og örvandi
fullkominn náðarfaðmur þess sem eflist.
Allt svo bjart í vonarfaðmi þess sem
stórkostlegur umvefur og krefst einskis.
Hann er gefandi og góður og veitir von
í vitund sem er sorgmædd og þráir frið.
Af mildi gefur vonarríka, óskiljanlega ást
og ýtir umbun að þeim hrjáðu.
Alltaf umvefjandi og hvetjandi og stjórnar öllu
af elsku sem aldrei dvín og ávallt örvar.
Hvergi er kyrrð og ró nema í faðmi sem hrífur
handan gullofinnar birtu sem allt umleikur yl.
Kraftur þess sem öllu ræður ríkir og veglyndur leysir
og rótfastur eflir vissu um óspillta nærveru sem ann.
Umhyggja þess sem öllu ræður er ótrúleg
alltaf ró, engin armæða, bara kærleiksóður.
Hvergi er að finna vegleysu eða villuráfandi sálir
því velviljinn er ríkjandi og byrðar hverfa í raun.
Himnadyr erm opnar öllum sem þrá frið og ró
án vonaryls grætur hjartað og tregar allt.
Ekkert er eins örvandi og að hvíla hrjáður hjá Guði
sem gefur vissu um gleðiríka og gullofna sigurgleði.
Höf. Jóna Rúna Kvaran, 8.-10.ágúst 2006.
0 Comments:
Skrifa ummæli
<< Home