Ljóð III

Ótti grefur um sig og allt
umhverfið breytist og fyllist ókyrrð.
Það er gleði í sólinni sem sefar
en sá hvílist sem lifir og brosir.

Allt er hljótt og hvar er friður
handan við gröf dauðans er sól.
Enginn veit sín örlög en vonar samt
að vegferð sín gefi dýrð og kyrrð.

Að líta framtíð sem finnur von
er frelsi þess sem tregar en hann bíður.
Ó, að finna styrk í þraut er það sem hrífur
og þel kyrrðar grætur við þreyttan arm.

Enginn sér sína ævi alla án leiða
allir hafa lifað og syndgað gegn Guði.
Hver sál er sjálfstætt barn forsjónarinnar
og á að þrífast í umhverfi stuðnings.

Er leitað er skjóls í náðarfaðmi Guðs
og ástar hjá þeim sem vakir og styður.
Þá er víst að ljósin lifna og birtast
í líkn sem fær líf í hafi vængja Hans.

Bráðum fer sól að skína heit og
ylur stjarna að lýsa upp tilveru ótta.
Af ilmi sætum í sorg opinberast trú
í skjóli vonarvissu sem kallar hlý af náð.

Í anda gleðiljóss finnur grátandi sál
grunn sem aldrei bregst en hrífur.
Og vonargleði þess sem veit að hann örvar
og veglausum gefur elsku og blessunaróð.

Ort á Hjálpræðishernum 5. mars 2006

Ég verð að segja eins og er að ég er orðlaus yfir hegðunarhætti Einhverfu og reyndar Sérhverfu líka. Viðlíka fávitum er leitun að. En hvað um það. Ég held að ég sé búin að finna lausn gátunnar og geri aðrir betur. Jóna Rúna hefur 35 ára reynslu og það er kannski ekki að undra að hún komist að niðurstöðu þó það kosti töluverð heilabrot. Svo ég haldi mig við Einhverfu sem gerðið garðinn frægan í Árbæjarkirkju á dögunum svo að enn er talað um það, þá vil ég segja að við ítrekaðar nauðganir í uppvextinum, því pedófílar eru ekkert annað en djöfuls nauðgarar sem leggjast á börn, hefur viðkomandi skaddast hryllilega. Svo eru einstaklingar sem hika ekki við að riðlast í gamalmennum, ungmennum og þeim sem þeir geta náð í. Ég held að Fálkaorða sé barnaníðingur en káf, pot og ógeð Finnlandsfara sé víðfermara. Það skiptir í sjálfu sér ekki máli hvernig þetta er greint, aðalatriðið er að viðlíka ógeð ástunda nauðganir og ráðast á þá sem eru varnarlausir og geta ekki borið hönd fyrir höfuð ýmist vegna ungdóms, elli eða einhverfu, því að slíkt barn getur ekki varið sig, því það er þjálfað í að treysta djöflunum sem síðan misnota viðkomandi ekki bara í nokkra mánuði heldur árum saman. Það er ekkert undarlegt þó að einhverfa kalli vagínuna á sjálfri sér Gröf, því gröf er það og verður ekkert annað, því að nauðganir eru nauðganir og eru uppáferðir í gröf, ekki þrá þess sem neyddur er til að taka við viðlíka hryllingi. En hvað um það, niðurstaða JRK er þessi: að við ítrekaðar nauðganir hverfur einhverfa barnið meir og meir inn í sinn heim sem var opinn áður og tengdist dægurlagatextum. Eftir því sem að barnið fer meir inn í sinn heim, myndast smátt og smátt klofningur í persónuleikanum sem getur farið út í geðklofaeinkenni seinna á ævinni sé ekkert gert til að toga barnið hægfara frá sínum einhverfa heimi, inn í heim þeirra sem lifa annars konar lífi. Nauðganirnar hafa í för með sér að textaheimurinn verður miklu plássfrekari heldur en hann myndi hafa orðið ef að engar nauðganir hefðu átt sér stað. Þó að JRK geti stutt og hjálpað einhverfu þá mun hún aldrei geta lagað 10% þessara einkenna sem koma fram í tónlistargáfu sem engu er lík, og sér enga hliðstæðu og eru stórkostleg. Ég endurtek að Einhverfur á að fá hálfa milljón á hvort fyrir að stjórna þessum forhólfum sem viðkomandi stýrir núna líklega endurgjaldslaust á meðan hjónin sem alltaf er verði að hrósa: annar enskur/íslenskur, hinn enskur, fara ekki bara í verslunarferðir og kaupa föt, bíla og hýbýli, heldur ferðast á milli landa grimmt og stela til þess arna úr sjóðum sem eiga að vera til þess að nota í allt annað og Einhverfa með sínu framlagi stækkar og stækkar og stækkar, því að vinnan sem Einhverfa leggur í forhólfin tvö er engu lík og verður aldrei metin að verðleikum. Að voga sér að láta einhverfa vinna slíka vinnu er viðlíka ógeð og óþrifnaður í hugsun, sem ekki á að líða. Það er ekkert einkennilegt þó að dómgreindarleysi, siðferðisskortur og almennt hugunsabrengl fái líf í viðkomandi sem afleiðing að slíku enda vísa nauðganirnar í uppvextinum á að slíkt geti átt sér stað þótt síðar verði. Ef að Sérhverfa og Einhverfa halda það að slíkir geti stungið JR í vasann þá er það misskilningur því JRK sér svo innilega í gegnum ljósmynda og tónlistarséní að vart verður leikið eftir. Viðlíka drulluhalar og ógeð í hugsun og athöfnum er leitun að og eitt er víst að JRK kærir sig ekki um nein samskipti við slíka sóða því ef einvhern á að rassskella og taka úr umferð þá er það viðlíka. Til gamans má þess geta að Sérhverfa hefði aldrei farið á norsku göturnar eða Einhverfa á íslensku göturnar ef ekki hefðu komið til nauðganir í uppvextinum því ef einvherjir eru lausir við að vera hrifnir af sliku þá eru það einmitt norskt götufrík og íslenskt bjánastirni götunnar sem lét ekki bara götuna fá líf heldur fékk refsidóma sem að þeir hefðu átt að fá sem bæði skipuleggðu og framkvæmdu glæpina því að bæði Einhverfa og Sérhverfa hafa akkúrat enga tilhneigingu til að gera slíka hluti. Báðir þeir aðilar eru fullkomlega góðir en siðlausir og gera því vitlausa hluti því þeir vita ekki betur og eru þjálfaðir í því svíkja og pretta því þeir vita ekki betur.
Bið að heilsa norður.