Hún mamma hét Guðbjörg Rúna, en var alltaf kölluð Rúna. Þetta nafn hefur gengið í erfðir í þrjár kynslóðir, bráðum fjórar, og er það vel. Það er skemmtilegt til þess að vita, þegar svona nöfn ganga frá manni til manns. Eitt er það í forsögu Rúnu sem er dálítið sérstakt of situr fast í minningunni, en fyrir nokkrum árum, þá var ég á tali við bróður minn og hann sagði við mig: ,,Jóna, það er svo furðulegt, ef ég geri eitthvað rangt þá líður mér svo einkennilega og fer alltaf að hugsa til baka, aðallega um bænirnar hennar mömmu sem voru mjög sérstakar og vísuðu á að ég yrði sem allra sannastur og heiðarlegastur í öllum samskiptum mínum við aðra. Þegar ég hugsa um þetta þá hætti ég oftast við að gera ranga hluti og langar ekki til þess, minnugur þess sem mamma kenndi mér í den.” Rúna var afar bænheit og hafði alltaf við hendina risatalnaband sem hún notaði grimmt. Hún trúði staðfastlega á guðlega forsjá og svo mikil var trú hennar að ef eitthvað kom upp sem hún réði ekki við, þá jókst bænheyrslan og öll börnin hennar voru krossuð í bak og fyrir þessu til staðfestingar. Við vorum svo lítil að við héldum vart höfði þegar vinkonan byrjaði að kenna okkur bænir. Við vorum látin fara með Faðir vorið og annað viðlíka, og enda svo á langri klásúlu sem lá meðal annars í því að við myndum aldrei drekka brennivín, reykja sígarettur (eitthvað sem ég hef augljóslega g´roflega brotið), aldrei taka það sem við áttum ekki, alltaf vera góð við þá sem minna máttu sín, eiga sem best samskipti við aðra og rétta þeim hjálparhönd sem þurfandi voru. Þetta ásamt öðru sögðum við á hverju einasta kvöldi alla okkar æsku og uppvöxt og það er nokkuð ljóst að það sem bróðir minn sagði hafði sömu áhrif á mig, því ef ég geri eitthvað sem stendur gegn því sem kom fram í óskum mömmu, (nema með retturnar, hún fyrirgaf mér það og leyfði mér að reykja inni hjá sér þó hún ræki aðra út með harðri hendi og sagði: ,,Það er svo skrýtið Jóna að ég finn ekkert fyrir því þegar þú reykir”.) þá fæ ég svo einkennilegar tilfinningar yfir mig og niðurstaðan verður sú að mig langar ekki að gera rangt af því að mamma mín elskaði mig svo heitt að ósjálfrátt eru öll hennar orð og óskir lög í mínum huga.