Fléttur andartaksins
Í ómi andartaksins, tifar lífstakturinn í ljúfu samræmi.
En þegar litið er um öxl bergmálar stöðugt það sem var.
Í minningaflórunni lifa brostnar forsendur og vonbrigði
sem vænta skilnings og lausnar frá því sem brást og var.
Andartakið á ekki að vista það forgengilega, því það er.
Það sem er, sefar og veit, en ekki það sem var eða verður.

Í vitund andartaksins, búa þær systur, Von og Birta.
Þær sjá nútíðina, skynja framtíðina og umbera fortíðina.
Þær neita að hafna því sem er vegna þess sem var, þó að
myrkur örðugleika og óláns eflist um tíma í minningunni.
Andartakið á ekki að líða fyrir það sem var, því það er.
Það sem er, skilur og sér, en ekki það sem var eða verður.

Í krafti andartaksins, lifa lífsástin og eldmóðurinn.
Systkinin sem kveikja orkubál sigurloga og vonarbirtu.
Oftast í skjóli trúar og elsku til þess sem er og án
hlekkja þess sem var og leið, en geymir liðna tíð.
Andartakið lifir í samhljóm sköpunarinnar, því það er.
Það sem er, vex og dafnar, en ekki það sem var eða verður.

Í sál andartaksins, eru þeir fortíðarfjötrar verstir,
sem þrúgaðir eru af brostinni lífssýn og bölyrkju andans.
Það er áríðandi að uppræta það sem er hverfult, vegna þess
að það kemur og fer, en festir ekki rætur eða dafnar.
Andartakið grætur og tregar ef lífið tapast, því það er.
Það sem er, græðir og agar, en ekki það sem var eða verður.

Í birtu andartaksins, lifa þeir sem einskis vænta, en
kunna að örva og elska án óska um umbun eða eftirtekt.
Það sem er, gefur lífinu gildi og tilgang umfram það sem
var eða verður, ef það er örvað af trú, von og kærleika.
Andartakið flýgur á viskuvængjum lífsins, því það er.
Það sem er, yljar og örvar, en ekki það sem var eða verður.

Í armi andartaksins, hvílir sannleikskorn skilnings um
það lífsform, sem glæðir í hjartanu loga ástar og gleði.
Það borgar sig ekki að láta lífið daga uppi í hyldýpi
vonbrigða, vegna þess sem var og kemur aldrei aftur.
Andartakið kveikir lífsloga og sigurglóð, því það er.
Það sem er, sigrar og skín, en ekki það sem var eða verður.

Í tónum andartaksins, óma guðlegir sannleikshljómar, sem
ætlað er líf og þroski í vitund þess sem efast, en er.
Tónarnir geta breytt myrkri í birtu og ósætti í frið í
hugum allra sem þrá ljósið, en sjá það ekki ef þeir sofa.
Andartakið geymir sögu kynslóðanna án orða, því það er.
Það sem er, öðlast eilífð, en ekki það sem var eða verður.

jrk

Of the Prayer

We have all at one time or another heard this sentence: ”Life is a school.” Doubtless true but the problem is that we sometimes tend to forget what the purpose of our life is. At times like that it is a comfort to keep in mind that this earthly life of ours is also a preparation for that which inevitably waits us after death. With our behaviour and treatment of others we are not only doing others good or bad. We are also creating a future for ourselves in the next life. All prophets of all religions have in fact brought us the same fundamental truth: ”Nurture the charity in you and all will be well.” Therefore it´s a necessity to make a habit of showing kindness to all the people we interact with.

The most beautiful act of charity we can demonstrate is to pray in sincerity for those who are in trouble. We most never forget that the entire Mankind is a whole, a unit. All religious people have long since realized that a prayer aimed at others, has great and sometimes even divine power in it. The best spiritual doctors of the world have first and foremost achieved their sometimes incredible results, through the act of praying. The more people praying for the same thing, the stronger and effective the prayer seems to become. This is something that Christian congregations have felt all over the world. It has for example become a common gesture with some American congregations to practise communal praying for someone either outside or inside of the parish who might be seriously ill or in need of support.

Parents don´t need to be told to nurse their child when it becomes ill or has an accident. Parents do that without a moment’s hesitation, for they love their child. We should in the exact same manner try to make a habit out of demonstrating love towards others who might need it, as we would with our own children. Use the power of love through intense praying for those who are in need. Experience tells us that our prayers will be heard. Remember that all the children of the world are our children and all adults are our brothers and sisters. Keep that in your minds, always.