HVERNIG VERÐA SKAL SIÐBLINDUKÆR: STÚKU-LYFSEÐILL
HUGARÓRAR HALLGERÐAR HÁDAL
Þetta er ekkert smáskrýtið lið hérna í Hrafnanesinu. Pælið í því. Eins og maður megi ekki hvíla sig smá eftir svona geðveikan vetur. Ég meina, það á bara að troða manni í vinnu með það sama. Ég fer ekki fet eitt árið í röð í sama vinnudæmið. Eins og það sé eitthvað eðlilegt að slíta manni hægt og hægt út við að passa einhverja krakkaorma sem eru stanslaust með hor og sígrenjandi. Ég læt sko afa á Grandanum koma mér til hjálpar. Ég verð að komast til Spánar það sjá allir. Málið er að ég grenjaði smá inná segulband í vor og spila það bara stöðugt fyrir liðið. Eitt og eitt ekkasog og smá stunur blandast við á þetta tíu mínútna fresti. Ég bara verð að losna við að fara í þessa þrælavinnu og krakkakjaftæði. Ég bað afa á Grandanum að hringja á hálftímafresti og spyrja um mig eins og hann fyndi eitthvað á sér eða eitthvað. Mamma er að flippa og pabbi er svakalega stressaður eins og alltaf. Álagið hér heima er þannig að við verðum sennilega að fara bara til Spánar fljótlega ef allir eiga ekki að deyja hægum dauðdaga eða eitthvað. Það má segja að það sé eiginlega nóg fyrir mig að vinna í því að naga á mér neglurnar og hreinsa eyrun kannski þetta sex sinnum í sumar, ef ég á ekki að tapast endanlega má segja. Þegar afi á Grandanum var lítill var honum slitið svo rosalega að hann hefur ekkert stækkað síðan hann var fjögurra ára. Alla vegna er hann alltaf mjög þreyttur og finnur svo innilega til með öllum sem þurfa að vinna. Hann hefur líka ekkert getað unnið síðan hann var tólf. Það má segja að hafi vart litið glaðan dag síðan þá og öllum er sama. Hann rétt getur farið þetta tvisvar til fjórum sinnum í bingó í viku. Hann spilar með herkjum Ólsa fjórum sinnum í viku og rétt getur dröslað sér í dans þetta þrisvar í viku. Fólk áttar sig ekki á því fyrr en að hann er dáinn hvað maðurinn er búinn að lifa rosalega erfiðu lífi.Hann rétt getur skriðið á fjórum fótum má segja til að ná sér í smá hressingu í ríkinu frekar seint eftir hádegi alla virka daga. Liðið hérna á Nesinu er ekkert eðlilega Jóakims-tengt. Glæta. Eins og þetta lið geti ekki séð fyrir manni eitt sumar. Hef ég nokkurn tíma séð glaðan dag síðan þau neyddu mig í vetur til að selja stelpunni í næsta húsi hundrað dúkku barbí-safnið mitt í einu frekjukastinu.? Nei og þá meina ég þetta var meiriháttar áfall. Ég er öreigi og úrvinda eftir veturinn og það þýðir ekki að ræða vinnu við mig. Sénsinn.Ég gæti ekki einu sinni gengið hjáparlaust út úr húsinu og það sjá allir. Við skulum bara athuga það að þegar ég ráðalagði Jóu vinkonu hvernig hún ætti að sleppa við vinnuna gerðist ekkert nema gott. Hún bara fór að ganga um húsið sofandi og gargaði stanslaust, "ég vinn svo mikið", þannig að liðið sá bara að það borgaði sig ekki að leggja meira á hana. Það má segja að hún sofi bara í allt sumar og hafi það næs. Vonandi verð ég uppgötvuð fljótlega.
JRK